ملی پوش سابق هندبال و یکی از مربیان نسل جدید که در این فصل با تیم شهرداری کاشان در لیگ برتر خوش درخشیده، در مورد آینده تیم ملی معتقد است که این تیم نیازمند یک سرمربی خارجی تراز اول و یک پروسه زمانی ۵ ساله است.
گفتگو با علی ربیع سرمربی تیم هندبال شهرداری کاشان
1) از لیگ برتر شروع کنیم، چطور شد کاشانی‌ها که پیش‌تر در بسکتبال با توزین الکتریک و در والیبال با باریج اسانس خبرساز شده بودند، این بار در هندبال ورود کردند؟
کاشانی‌ها به دلیل همجواری با اصفهان در خیلی از رشته‌ها مستعدند و با توجه به علاقه‌مندی شهردار این شهر به ورزش و به خصوص هندبال در صدد بر آمدند تیمی در لیگ برتر هندبال داشته باشند. خوشبختانه با حمایت تماشاگران خونگرم و با وجود تیم جوانی که داشتیم توانستیم در زمره 8 تیم برتر بازی‌ها قرار بگیریم و هدف ما این است که سال آینده در جمع 4 تیم برتر مسابقات باشیم.
2) چند درصد بازیکنان شما را جوانان بومی تشکیل می‌دادند؟
تقریبا 40 درصد بازیکنان بومی بودند که تلاش داریم با کار آکادمیک و پایه‌ای هر ساله این درصد را افزایش دهیم.
3) وقفه‌های پیاپی لیگ چقدر به ضرر تیم شما و سایر تیم‌ها تمام شد؟
طبیعی است که این وقفه‌ها تیم‌ها را از فرم مطلوب خارج می‌کرد و نمی‌شد هر بار بدنسازی کرد. اما بازی‌های تیم ملی، لیگ برتر را تا حدود زیادی از دایره نظم و انضباط خارج کرد.
4) مشکل داوری‌ها هم مزید بر علت بود تا گلایه‌ها در این خصوص پررنگ‌تر باشد؟
البته در دور اول مشکلات داوری تیم‌ها را آزار داد، ولی بعدها بهتر شد. حالا با توجه به جلسه پرباری که در حضور مهدوی رئیس فدراسیون، داوران، ناظران و نمایندگان تیم‌ها برگزار شد، می‌شود امیدوار بود كه مشکلات کاهش یابد.
5) به سراغ تیم ملی برویم، عملکرد تیم ملی را در مسابقات اخیر انتخابی المپیک در سوئد چگونه دیدی؟
تیم ملی در این مسابقات همه ابزارهای لازم را در اختیار نداشت و با تیمی جوان به مصاف بزرگان هندبال دنیا رفت. از دید من بزرگ‌ترین نقطه ضعف این تیم در دفاع بود و به همین دلیل و در غیاب مهره‌های کلیدی نمی‌توانست با ضد حمله به دفاع قدرتمند حریفان فشار آورد.
6) به نظر شما عملکرد اسماعیل لاگیج چگونه بود؟
از دید من ابزار هر مربی بازیکن و زمان مناسب است که به نظرم هر دو مورد را سرمربی کروات تیم ملی برای این بازی‌ها در اختیار نداشت.
7) پس از دید و نگاه کارشناسی شما کار اسماعیل لاگیج ایراد فنی نداشت؟
ببینید هر مربی برای رسیدن به هدفش نیاز به ابزار انسانی و وقت مناسب دارد، قضاوت در مورد توانایی فنی او محتاج زمان است.
8) پس چرا برخی از بازیکنان و کارشناسان عملکرد او را زیر سئوال بردند؟
آخر نمی‌شود یک بار پس از دوم شدن تیم در مسابقات انتخابی آسیا گفته شود عملکرد او قابل قبول بود و دو ماه بعد گفت او عملکردی ضعیف داشت!؟
البته من نمی‌گویم که لاگیج صد در صد مربی موفقی است. به اعتقاد من هندبال ایران یک مربی تراز اول مثل ولاسکو در والیبال می‌خواهد و دوم پرورش چندین و چند بازیکن نزدیک به هم که با نبود چند مهره اصلی کیفیت تیم 50 درصد دچار افت نشود.
9) نسل جدیدی از مربیان جوان مثل خودت و مردانی چون ظهرابی، رحیم‌زاده، مرتجی و علیمرادی در حال کسب تجربه‌اند، چقدر می‌توان به آینده این نسل جدید چشم دوخت؟
طبیعی است همانگونه که در دوران بازیگری هدف اول ما دست‌یابی به پیراهن تیم ملی بود، بعد از خداحافظی و وارد شدن در عرصه مربیگری هم آرزوی نشستن روی نیمکت تیم ملی را داریم. البته با پیمودن تدریجی راه طولانی و کسب تجربه لازم .